- Մի քիչ կոֆե կխմենք, կշփվենք, մինչև հովն ընկնի: Հետո կգնանք Լաչինի միջանցքը կբացենք,-ասում է որսորդական շորերն հագած ուլտրա-ազգայնականը:

1904, օգոստոսի 15, Ալեքսանդրապոլ Սրանից մի 12 օր առաջ հինգ ընկերով Աղեքսանդրապոլից առավոտյան՝ նստած լավ ձիեր, ճանապարհ ընկանք դեպի Արագածի հավիտենական ձյունափառ լեռնագագաթը. երեկոյան հասանք մի գյուղ և գիշերեցինք մի ընկեր-գյուղացու տանը. մյուս օրը այդ գյուղացու և ուրիշների հետ ճանապարհ ընկանք. ձիով և ոտքով. շա՜տ դժվար էր ճանապարհը՝ սար ու ձոր, քար ու ժայռ, բայց չափազանց գեղեցիկ էր:

Աշխարհում ապրում էր մի տարեց ճապոնուհի, ով ուներ երկու մեծ սափոր։ Դրանք կախված էին փայտի ծայրերից։ Դրանցից մեկը ճաք ուներ, իսկ մյուսը անթերի էր և միշտ պարունակում էր ջրի ամբողջական չափաբաժինը։ Գետից մինչև պառավի տուն հասնելու երկար ճանապարհի վերջում ճաքած սափորի ջուրը միշտ կիսով չափ էր մնում։

4 տարի առաջ ֆեյսբուքում սկսեցին հրապարակվել բռնաբարությունների մասին կեղծ նամակներ: Իմ շրջապատից շատերը հավատացել էին այդ կեղծ նամակներին և ֆեյսբուքի հայկական տիրույթում ողբ ու կոծ էր: Ասեմ, որ ես հետամուտ եղա և բացահայտեցի, որ այդ նամակները կեղծ էին, իսկ այդ նամակներից շատերը այլ լեզուներից անգրագետ թարգմանություններ էին: Առ այս պահը հրապարակված նամակներից որևէ մեկը իրավական ընթացք չի ստացել և չէր էլ կարող ստանալ քանի որ այդ նամակները հորինողը հրաժարվեց որևէ փաստական տվյալ ներկայացնել: Հանրությանը հերթական անգամ հուզական ալիքի տակ մտցնելը մեկ նպատակ ուներ՝ տպավորություն ստեղծել, թե իբր Հայաստանում բոլոր կանայք բռնաբարված են և այդ հողի վրա նախապատրաստել «ստամբուլյան» կոնվենցիայի վավերացումը:

Հայաստանի բանակը թուլացել է, բայց տեղն ուժեղացել է ֆեյքերի բանակը:

...Ստամբուլ, Երկրորդ աշխարհամարտին տարիներն էին: Փողոցին մեջ փոխված էին խաղերն անգամ: Պատերազմ-պատերազմ կխաղային շատերը. մեկը կըլլար գերմանացի, ուրիշ մը ռուս, անգլիացի, ամերիկացի, ու կռիվը անպակաս էր միշտ:

Քաղաքականությունը բիզնես է: Նպատակը՝ իշխանություն և կապիտալ: ՈՒ այդ նպատակին հասնելու համար ընդունելի են բոլոր միջոցները:

Մամուլում գրում են, որ իշխանությունները 23 միլիոն դոլար են տրամադրել Անկախության օրը մեծ շուքով տոնելու համար։ Արևմուտքից գերաստղեր են հրավիրելու, այնտեղից, որտեղ արևն է մայր մտնում։

«Ուկրաինայում մարդկանց և օրգանների թրաֆիքինգից ստացված շահույթը գերազանցում է 200 միլիարդ դոլարը: Երբ խոսքը վերաբերում է այս անհավանական իրադարձություններին, և մենք ունենք տեղեկատվություն, ԱՄՆ-ի Պետդեպարտամենտն ունի տեղեկատվություն, ՄԱԿ-ն ունի տեղեկատվություն, մարդիկ իրենց գլուխները կոխում են ավազի մեջ: Կարծես թե նման բաները նրանց մոտ ջայլամի էֆեկտ են առաջացնում»,-ասել է ամերիկացի լրագրող Քլեյթոն Մորիսը «Ռիդաքթիդ» հաղորդմանը (ՀԸ-ն չիմացա, բայց առկա է տելեգրամյան ալիքի հղումը)։

…Փակում եմ աչքերս, և իմ դեմ նորից Ոսկեգետակն է, Երմոնյա տատս գետափին ծնկած բուրդ է լվանում: Ես ու քույրս ոտաբոբիկ վազում ենք գետակն ի վար ու հավաքում ջրի փախցրած բուրդը: